Huiver… 

Buienradar zat ernaast. Aanvankelijk. Meestal is die heel accuraat en dus betrouwbaar. Maar vanaf gisteravond was de hele nacht regen verwacht. Tot 11.00u vanmorgen zelfs. En daarna zou het droog worden. Het liep anders… 

Vanwege deze verwachting heb ik het gisteravond erg laat gemaakt. Lekker lang gelezen in mijn favoriete tijdschrift: Formule 1. Ik zou tóch kunnen uitslapen. En dus werd ik pas om half elf wakker. Met een schrik! Wat laat al. Buiten scheen de zon. De hele nacht geen druppel water op het dak gehoord! Dus snel op en ontbijten met mijn lief. Die ook nog op één oor bleek te liggen… 

Na dat ontbijt samen rustig van het eerste kopje koffie genoten. Om vervolgens beiden ons eigen ding te gaan doen. Lief zou de was gaan draaien en de tuin opruimen. En ik zou gaan vliegen. Verschil moet er immers wezen. Bij het vertrek was de bewolking al aan het dicht trekken. Ik zei tegen mijn lief, die al driftig met de bladhark in de weer was: “Ik ben bang dat ik al te laat ben.” Snel naar het veld dus, geen tijd te verliezen… 

Ik had de accu voor de eerste vlucht nog niet aangesloten of de regen begon al. Snel weer losgekoppeld en schuilen op de inmiddels bekende plek. En dat duurde en duurde. Meer dan een uur bleef de neerslag vallen. Voor de zoveelste keer raadpleegde ik de vijfdaagse verwachting voor IJls op Buienradar. Die gaf nog altijd droog weer aan tot 20.00u. Tegen kwart voor een raadpleegde ik de actuele echte wolkenradar voor de komende drie uur. Deze liet zien dat de wolken om 13.00u weg zouden gaan en ook wegblijven. Daar werd ik weer hoopvol van. En precies op het goede moment koos mijn Charter NXG het luchtruim. Maar… 

Was ik net aan het vliegen, stak de wind op! Uit een ongunstige hoek ook nog, gezien de richting van de startbanen. Die wind was weliswaar voorspeld, maar dat die zó heftig zou zijn had ik ook weer niet verwacht. Toch maar verdergaan met vliegen… 

Ik probeerde minimaal vijf vluchten te maken. Of eigenlijk zes. Zodoende zou ik onder de vijftig nog te gaan komen. Dus ik hield dapper stand. Gelukkig was ik warm gekleed. Maar het werd in die wind zo koud, dat ik niet meer op de kruk kon zitten. Heen en weer lopen dus… 

Die zes vluchten had ik al vlug en ik ging nog even door. Het brak me wel op hoor. Zelfs als ik heen en weer liep om warm te blijven, ging er regelmatig een flinke huivering door me heen. Van die huiver kreeg ik letterlijk de bibber. Ik vroeg ma af waar ik mee bezig was… En tóch slaagde ik erin om de tien vluchten vol te maken. En zelfs eentje meer! Huiver, bibber of niet, nu nog maar 44 te gaan! 

Rij, vlieg en huiver voorzichtig…