Lente…  

De renovatie van de hele benedenverdieping is nu eindelijk klaar. En we zijn daar héél content mee. Even een adempauze voordat mijn lief en ik het volgende ‘klusje’ aanpakken. Dus nóg meer tijd om naar buiten te gaan… 

Het is pas half vier in de middag, op deze laatste dag van februari. Er is dus nog vliegtijd over. Maar ik ben verzadigd, zoals dat heet. Op deze mooie dag heb ik al dertien vluchten gemaakt. De maand februari is al in mijn logboek afgesloten, genoeg zo. Mooi 154 vluchten gemaakt in deze kortste maand. Bijna 27 uur in de lucht geweest. Vandaag met de Carat 2000 zwever gevlogen en ook met mijn mooie kleine P-51 Mustang (leuk dingetje is dat toch). De vorige blog sloot ik af over de Carat: “Die ga ik voorlopig vaker inzetten. Genieten wordt dat zeker…” 

En genieten werd het! Was het de vorige dagen best wel koud met een snijdende noordoostenwind, vandaag leek het toch een beetje op de lente. Zon en bijna geen wind. Mijn overbroek tegen de kou had ik al thuisgelaten. De zon was te voelen door de kleren heen! En tijdens het vliegen konden af en toe zelfs de handschoenen uit. Het enige wat aan het grote genieten ontbrak, was het koppel reeën, dat zo vaak staat toe te kijken. Vandaag kwam dat door landbouwvoertuigen, ongeveer op de plaats waar de Bambi’s meestal te zien zijn. Die herrie, daar houden ze niet van… De hele afgelopen week waren de ‘mini herten’ er ook niet. Toen waren ze zeker bevangen van de kou. Ze liggen lekker tegen elkaar aan in de dekking…   

Met de Carat begonnen dus. Het totaal aantal gemaakte vluchten met die machine is in korte tijd al opgelopen van 59 naar 86. Eerst waren er nog een paar wolkjes, maar algauw was het heel zonnig. En de thermiek kwam! Achter de hoog cirkelende vogels aan, en ik vond de eerste bel. Een krachtige, want de vlucht duurde maar liefst 40 minuten en 50 seconden. Volgens mij is dat een record voor deze. Het had om twee redenen nog véél langer kunnen zijn. Ten eerste ging de kist in de thermiek zó hoog, dat ik hem bijna niet meer kon zien. Dus moest ik voortijdig de bel verlaten. En ten tweede: na de landing bleek de accu nog 58% over te hebben Tja… 

Na acht vluchten met de Carat maakte ik er twee met de snelle en wendbare Mustang. Heel andere koek dan zweven! Daarna ging ik weer over op de zwever, waarmee ik de dertien vluchten van de dag vol maakte. Tijdens de laatste vlucht vond ik nog een thermiekbel, zodat ook deze over de dertig minuten ging… 

Morgen weer een nieuwe maand. Dan begint ook de meteorologische lente. Het ziet ernaar uit dat ik meteen ’s ochtends de maand kan ‘binnenvliegen’. Om dan in de middag naar de belastingconsulent te gaan. Moet ook gebeuren… 

Rij, vlieg en lente voorzichtig…