Overdenkingen van een modelvlieger

Bald de Boer

Zaterdag 18 juli 2015. Hij hoort al een poosje geen geluid meer. Beteuterd zet hij zijn zender maar uit. Hij is een kist kwijt, dit is hem nog nooit overkomen… Het ding kan overal naar toe gevlogen zijn en dus ook overal liggen. In het aardappelveld, op het terrein van het afvalverwerkingsbedrijf aan de overkant, maar ook elders op het industrieterrein. Of zelfs in het dorp, hij weet het niet…

Hij is hier al sinds gistermiddag, maar heeft nog niemand anders van de club gezien. Een sleutel van het clubhuis heeft hij niet, dus hij kan niet laden. Als alle accu’s leeg zijn, besluit hij teleurgesteld naar huis te gaan. En dan neemt hij nog een besluit: zoeken! Een langzame rit door het industrieterrein levert niets op. Dan maar naar het gemeentelijk afvalstation. Hij mag van de vriendelijke ambtenaar het terrein op om te zoeken. Hij zoekt op de bergen afval en kiest telkens een zo hoog mogelijk standpunt. Kansloos… Dan ontdekt hij een poort in het hek naar het grotere terrein. Een gebied van drie voetbalvelden met gebouwen, bergen afval, zeker vijftig grote vrachtwagencombinaties en containers, véél containers. Wel 300, en allemaal van boven open. Nog kanslozer…

Na een kwartiertje kansloos zoeken geeft hij het op. Teruglopend over een muurtje kijkt hij in de laatste container waar hij langs komt. Daar ligt de Micro UMX Mig-15, de staart op drie plaatsen gebroken, maar herstelbaar. Die avond vliegt het ding weer…

Aflevering 11, een kruis in de verte, bezoekjes aan clubs en een modelvliegkamp.

We beginnen deze keer bij mei 2014. Op zaterdag 3 mei hadden we de jaarlijkse instructeursvergadering van op een van mijn clubs. Evenals vorig jaar werd er weinig over het instructie geven op de club gesproken. Niets over de manier van lesgeven, een lesplan of standaardisatie, niets. Maar wel weer gezellig… Dus had ik maar veel te vliegen meegenomen, zodat de rit van tweemaal vijftig kilometer ook weer niet helemaal voor niets was. Ik vloog lekker met de Phoenix, de Mosquito en de Supercub LP. Met die laatste wierp ik verschillende keren een parachuutje af. De voorzitter vond het allemaal prachtig. Na elf succesvolle vluchten ging ik tevreden naar huis…

Op 14 mei was ik terug op het zelfde veld. Het waaide toch wel weer te hard, maar dat nam niet weg dat ik nog vier vluchten met de Phoenix maakte. Een dag later was ik te gast in Doornspijk, waar ik met twee leden, mijn leerlingen Edwin en Michiel, aan de kabel vloog op de Supercub LP, de Mosquito en de Skywalker. Tijdens een laatste tripje met de Micro Mig-15 zat een aileron vast. Dat leidde tot een ‘moeilijke’ landing. De volgende dag was het vrijdag en dat betekent dat Gonnie naar Duiven moet om op de kleinkinderen te passen. Ik mee en vliegen met Gerth op IJsseloord in Arnhem. We stegen op vanaf de dijk en aan het eind van die mooie dag had ik er weer tien vluchten bij…

En zo ging het de hele maand door. Ik vloog op beide clubs waar ik lid was en deed aan watervliegen op de Wijnsloot. Aan het eind van de maand vloog zelfs de Habu nog twee keer!

Ook juni begon goed, maar bij de vijftiende vlucht van de maand ging het een beetje mis… Het was op 3 juni op het veld van de verre club en ik kreeg mijn Phoenix niet uit een spin. Een ogenblik later stond hij met de neus in de grond als een kruis in de verte…

Maar op een gebroken prop na geen schade. Met dank aan de zachte grond! Dat zou twee weken later wel anders worden…

Maar laten we niet vooruitlopen. Al op 5 juni maakte ik in de regen een geslaagde testvlucht met de Phoenix en zijn nieuwe propeller. Twee dagen later wilde ik de Vitesse vanuit mijn tuin vliegen. Dat ging goed totdat ik boven het water op de kop ging vliegen. Toen liet de accu los en hij hing naar beneden te bungelen. Ik wist niet hoe snel ik de kist weer terug moest rollen en vlug in de tuin landen. Oef, dat ging net goed…

Op tweede Pinksterdag 9 juni maakte ik op de verre club een extreem hoge vlucht met de Skywalker. Bijna twee minuten kon ik met het gas dicht zweven. En toen verscheen er een camper. Vriend Rob Kerker kwam langs! Meteen duwde ik hem een zender in de hand, om hem aan de kabel te laten vliegen met de Skywalker, de Phoenix en de Mosquito. Rob was overdonderd… De maand sukkelde verder tot zich op 17 juni weer een incident voordeed. Ik was aan het lesgeven aan de oude maar enthousiaste Hidde. Eerst een vlucht met de Supercub LP om er in te komen. Dan met zijn Elektro UHU, waarmee hij prompt verticaal de grond in vloog. Hierna weer een trip met de Supercub LP. Nu deed hij het aanmerkelijk beter! Tijd om over te stappen op de Phoenix. Dat dacht ik… Ik liet Hidde meer doen dan hij aan kon. Op een gegeven moment vloog hij te langzaam, waarna het toestel overtrok en in een spin raakte. Daar staat dit model om bekend en ik had Hidde er ook voor gewaarschuwd. Maar helaas, het gebeurde toch. De kist sloeg te pletter en er was forse schade. Bij het verlaten van de crashsite keek ik nog een keer om. Maar goed ook, want is zag nog een satelliet van de ontvanger liggen! Ik naam ruiterlijk de schuld van het ongeval op me, maar Hidde stond er beteuterd bij… Hij ging echter gewoon verder met lessen bij mij en we zijn altijd vrienden gebleven… Ook Albert vond het verlies van de Phoenix sneu. Daarom kreeg ik van hem zijn van mij gekochte identieke, maar alleen blauwe Calmato terug! Later zou deze kist worden uitgerust met stickers van mijn vliegschool en zo het paradepaardje worden van EMVO Phoenix…

Naast lesjes helivliegen in Oldeberkoop maakte ik die maand mijn reguliere vluchtjes. Maar op zaterdag 28 juni was ik jarig en dat moest worden gevierd. Onder de feestgangers waren ook Coen en zijn familie. Coen had pas zijn brevet gehaald en ik schonk hem mijn Micro Cessna 182. En hij kreeg ook mijn gecrashte Calmato met staartwiel, beter bekend als de Phoenix, om op te knappen. Op deze mooie feestdag werd er toch ook gevlogen: ik gaf demo’s met de Vitesse, de Trojan en de Nano CPX miniheli… De maand juni werd afgesloten met een record aantal vluchten van 162.

De maand juli begon met een bezoek namens de ‘Vakbond Voor Modelvliegers’ (VVM) aan Schermer. We gingen eerst naar oud collega en vriend Dries, die daar lid is. Na het eten togen Gonnie en ik met Dries naar ACK Kennemerland bij Alkmaar. Ik gaf als demo een instructievluchtje aan bestuurslid Evert. Daarna vloog ik de Micro UMX Mig-15 voor. Helaas bleef er weer een aileron hangen, wat resulteerde in een noodlanding. En mijn Micro Spitfire crashte ook nog. Voorwaar geen beste avond! Toch waren ze blij met mijn bezoek. Hierna gingen we elders in Alkmaar een Blade 130x heli kopen. Toen deze werd voorgevlogen vloog hij goed, maar ik zou er telkens en voortdurend problemen me hebben…

Nog een bezoek namens de bond, op 5 juli aan Voorne Putten. In keiharde wind vloog ik drie keer voor, bij mijn eerste demo crashte mijn Mig in een tent waar op dat moment gelukkig niemand was, shame… De andere plaatsen van handeling waren in juli: de Wijnsloot, thuis in de tuin, het Horsterpark, Delta IJsseloord Arnhem en mijn beide clubs. Die maand kwam ik tot 112 vluchten en op de 29^ste had ik nog een aankoop gedaan voor het Nationaal Modelvliegkamp in Oss, een Parkzone Extra 300.

 De zelfgemaake Blackbird van Gerth, 12 juli 2014 op IJsseloord bij Arnhem…

  De nieuwe Extra 300…

Voor ik met Coen naar het kamp ging, nam ik op 1 augustus een besluit dat een forse wending in mijn ‘loopbaan’ zou betekenen. Ik stuurde een evaluatie van vier kantjes over mijn eerste jaar in het bestuur naar de interim voorzitter van de Vakbond Voor Modelvliegers. En daarna ging ik dus lekker samen met Coen naar het nationaal Modelvliegkamp in Oss… Coen en vader Koos kwamen eerst langs ons. Coen en ik zwommen nog even in het open water aan onze tuin. Daarna de laatste spullen in de auto en op weg…

Het werd een superkamp! Wat een belevenis en wat gezellig… Ik vloog niet al te veel, want ik wilde Coen helpen met het bouwen van een Vitesse. Resultaat: Coen lekker vliegen met zijn nieuwe Edge en ik in de snikhete tent aan het prutsen… Maar ik kwam zelf ook niet te kort, want ik kreeg er toch nog 31 vluchten uit. Leuk was het uitje naar een sterrenwacht in Brabant. We zagen ook nog het ISS voorbij vliegen, heel toevallig, maar wel leuk… Op de terugweg naar het kamp volgden we naar later bleek de verkeerde auto. Gevolg: ‘lost’ in Brabant…

Er hing voor mij ook wel een wolkje over het modelvliegkamp. Al op de tweede dag hoorde ik bij toeval een bestuurslid van de Vakbond over mij praten tegen de ‘verkeerde’, want er waren verder geen bestuursleden aanwezig. Dat vond ik incorrect, maar ik heb er nooit iets van tegen hem gezegd. Had ik wel moeten doen. Later in de week had ik nog een gesprek met de interim voorzitter, maar daar kwam niets uit. Er werd ook helemaal niet inhoudelijk op mijn schriftelijke evaluatie ingegaan. Het modderde nog een dikke maand voort voor ik er achter was, dat ik in dit bestuur niets voor elkaar zou kunnen krijgen. Volgens mijn agenda ben ik op 15 september om 11.05 uur afgetreden als bestuurslid. En nu, een jaar later, moet ik helaas constateren dat ik nooit een (inhoudelijke) reactie van het bestuur heb gehad. Op een kerstkaart met alle handtekeningen na niets meer gehoord. Maar wat ik het ergste vind, is dat de leden nooit op een ALV is meegedeeld dat ik ben afgetreden. En al helemaal niet waarom. Het lijkt me dat ik me dus anderhalf jaar voor de kat z’n viool heb uitgesloofd.

Maar het kamp was verder dus heel leuk. Met Coen aan de kabel crashten we de Skywalker vanuit een spin, zonder noemenswaardige schade! Van een lid van Delta Oss kocht ik een mooie Stuka, die ik pas na het kamp ging invliegen. Aanvankelijk vloog het ding traag, maar nu ik er aan gewend ben is ie leuk!

Op 25 augustus kwam geslaagde cursist Wilko met zijn vrouw Hennie helemaal uit Zeeland op bezoek om zijn getuigschrift op te halen. We trakteerden hen op een vaartochtje met twee watervluchten op de Supercub LP en de Beaver!

  

Twee dagen later crashte ik met de nieuwe Extra 300 op de verre club. Het ‘meskanten’ liep uit de hand: slechts lichte schade. De Blade 130x heli maakte zijn 11^de vlucht en de problemen bleven maar komen. Augustus 2014 werd afgesloten met 108 vluchten, waarmee het groot totaal op 3027 kwam…

Zo dat was het weer en we zijn aangekomen in september 2014. Daar gaan we het de volgende keer over hebben, tot dan en veel happy landings! Rij en vlieg voorzichtig…