Overdenkingen van een modelvlieger, deel 15 (slot)

Bald de Boer

25 november 2015. De weersverwachting: een dag met weinig wind maar wel regenbuien en af en toe zon. Hij is al met zonsopkomst begonnen met vliegen. Maar ook al drie keer naar huis gegaan om te schuilen voor de inderdaad telkens opkomende buien. Tussendoor is het echter heel goed vliegweer met, ook inderdaad, weinig wind. En nu is hij later in de middag weer onderweg naar het veld, na drie kwartier schuilen in de boerenstal. Opgeven is vandaag geen optie, hij zal doorgaan tot de zon ondergaat. En nog even daarna…

Nu is er weer een mooi moment. Hij jaagt zijn Adagio 280 motorzwever omhoog voor de elfde vlucht van de dag. In de verte ontstaat een perfecte regenboog. De zwever ervoor en hij heeft zelden zo iets moois gezien. Hij vindt het jammer dat er niemand in de buurt is om er foto’s van te maken. Zelf kan hij dat ook niet want hij staat immers te vliegen. Had hij de afgelopen jaren maar niet zoveel gevlogen, dan had hij als professioneel fotograaf (in de zeventiger jaren haalde hij de Fotovakschool, maar toen was er nog geen digitale fotografie) een montagefoto kunnen maken om deze onuitwisbaar mooie ervaring inzichtelijk te maken. Maar nu snapt hij nog maar weinig van het fotoshoppen en daar loopt hij behoorlijk mee achter…

Het natuurverschijnsel is voorbij nog voor de landing wordt ingezet. Hij put moed uit de mooie regenbogen, die telkens weer ontstaan en dan ineens ook weer verdwenen zijn. Aan het eind ervan schijnt de pot met goud te liggen. En die is vandaag beslist voor hem, en morgen waarschijnlijk ook…

Aflevering 15, een opmerkelijk maandrecord, doel bereikt? De balans opgemaakt…

Hallo lieve lezers, we zijn toe aan de laatste aflevering van dit feuilleton. We gaan kijken of het doel wordt bereikt en dan gaan we de balans op maken. De balans van vier en een half jaar modelvliegen als hobby. Daarna kijken we dus wat het heeft opgeleverd…

De maand oktober begint voor mij op de vierde van de maand, met elf watervluchten met de Robbe Air Beaver en de Horizon Hobby Super Cub LP. Twee keer komt er een bootje met publiek langs en die vinden het allemaal prachtig. Om ze te vermaken draai ik een paar extra loopings. In de middag maak ik ook bij de boer aan de overkant elf vluchten, zodat het maandtotaal na een dag al op 22 staat… De volgende dag ben ik op het verre veld te vinden, waar ik ook maar liefst 21 vluchten maak met negen verschillende vliegtuigen, waaronder de Robbe Air Beaver (landuitvoering), de grote Spitfire, de Stuka en de Habu. Bij de eerste vlucht van de dag maak ik echter met de Extra 300 een low pass, waarbij ik hard tegen de grond vlieg. De schade wordt thuis meteen gerepareerd. Totaal op 5 oktober: 43 vluchten…

Ook de volgende drie dagen is het goed raak: in IJlst komen er weer 18 vlucht in het logboek bij, gaat lekker zo! Op 9 vrijdag oktober ga ik wéér naar het verre veld. Het regent en het is heel nat. En dus komt nu de Habu niet los vanwege het water op het veld. Maar ik weet met andere kisten toch weer twaalf vluchten te maken. De Extra 300, de grote Spitfire en de grote Mosquito zijn daar bij.

Een dag later komen cursist Rudy en zijn vriend Eric les nemen op het veld bij mij aan de overkant. Een heel leuke middag en aan het eind krijg ik een genereuze gift voor mijn vliegschool. Cursist Jan komt op de 15^e zijn vluchten maken. Op de 16^e vlieg ik niet, maar oktober is op de helft en de teller staat al op 90 vluchten. Waar gaat dat heen? Op deze manier zou ik in oktober 180 kunnen maken en dat zou een maandrecord zijn… De volgende dag laat ik dochter Lydia en haar vriend Kevin even aan de kabel proeven aan waar ik zo verslaafd aan ben. Ook wordt op zondag de 18^e gevlogen, waarmee het totaal van oktober op 107 vluchten komt.

Dan wordt die avond Coen gebracht. Het is herfstvakantie en dus al weer tijd voor een logeerpartij met mini ‘modelvliegkamp’… Natuurlijk gaan we maandag de 19^e naar het verre veld. Daar vliegt Coen met zijn nieuwste aanwinst en ik vlieg met de nieuwe Cessna 182 van Gerard in en ik geef hem er instructie op.

Ook vlieg ik zelf met de grote Mosquito, de Stuka, de Extra 300, de Super Cub LP 2, de Mig-15 2, de Trojan 2 en de Cub SS. ‘Slechts’ 15 vluchten die dag…

Op dinsdag 20-10 staan we in de ochtend bij de boer te vliegen. Het motregent en alles wordt nat. Na acht vluchten spoeden we ons naar binnen. In de middag willen we nog gaan watervliegen, maar mijn DX8 zender heeft de geest gegeven. Het scherm blijft leeg: vocht! Ik schroef het ding open en zet het in een pannetje op het vuur. Gas aan, uit, aan en weer uit. Want het is goed opletten dat het geheel niet te heet wordt en smelt!

Na een poosje doet de zender het weer en we kunnen uitvaren naar het watervliegveld… Ik laat Coen een paar keer aan de kabel vliegen en dan gaat hij foto’s van mij maken, waar ik heel blij mee ben! Als Coen een dag later weer wordt opgehaald, staat mij teller voor oktober alweer op 150 vluchten…

  

Wat is het toch fijn om zo dicht bij huis te kunnen vliegen, zowel boven land als boven het water! Dan ben je in staat om meteen te gaan wanneer het weer goed is, en dat blijkt een groot voordeel te zijn. Want op deze manier heb ik het nieuwe maandrecord van 173 vluchten al op 25 oktober te pakken! Ik vlieg dan ook wanneer ik maar kan, vaak tot diep in het donker, zodat mijn nachtvlieguren ook gestaag oplopen. Dan weer geef ik buiten les aan Jan, dan weer aan Gerard. En ik mag op verzoek van de boer met de Super Cub LP de ganzen verjagen: één keer overvliegen en ze zijn weg… Ook op de simulator geef ik nog dagelijks les. Door verschillende omstandigheden zijn er echter meerdere cursisten tijdelijk uitgevallen, dus echt druk heb ik het niet. Maar in november zal er weer iemand de instructeurscursus gaan volgen…

Buiten concentreer ik me nu op ‘duurvluchten’, zodat ik de gemiddeld minimaal zeven minuten per vlucht ook ga halen. En ik maak op 27 oktober mijn 200^ste vlucht van de maand. Nog nooit eerder zoveel gevlogen in één maand! Twee dagen later geef ik instructie aan Jan en Hidde is er ook bij. Hidde laat zien dat hij de oefeningen voldoende beheerst en verdient daarmee zijn EMVO PHOENIX Brevet motor A! Op de 30^ste sta ik mijn bootje in te laden als er aan de overkant een auto stopt. De man doet ook aan modelvliegen en gaat met mij mee watervliegen! En zo leer ik Walter Zandvliet kennen, die een tweetal kilometers verderop woont. Hij doet het aan de kabel best aardig…

Tegen het einde van de maand volgt dus nog een flinke eindspurt, inclusief nachtvluchten boven en op het water, zodat ik oktober 2015 kan afsluiten met maar liefst 228 vluchten. Inderdaad een opmerkelijk record, zo in het najaar met veel slecht weer…

November begint met twee dagen mist. Maar op de derde van de maand kan ik weer vliegen! Dat worden vijftien duurvluchten, waarvan negen watervluchten. De volgende dag heb ik me Gerard afgesproken op het verre veld. Aan het eind van deze dag staat de teller voor november op 28 vluchten. Ik heb dan 4902 vluchten in mijn logboek, dus het ‘eind’ komt als haalbaar in zicht. Misschien zelfs wel deze maand al, maar dan moet het weer wel een beetje meewerken. En ik zal er zelf ook flink voor moeten gaan. Maar daar zie ik geen probleem… Op 8 november heb ik dankzij de duurvluchten het eerste doel al bereikt: het gemiddelde van zeven minuten per gemaakte modelvlucht sinds ik in 2011 ben begonnen met de hobby… Na 12 november is het een paar dagen slecht weer, maar daarvan kan ik er een invullen door op de 14^e met mijn vliegschool op een stand van een lokale hobbymarkt te gaan staan. Ik zit midden tussen de vele dames met hun werkstukken en ik vermaak me prima.

Door één boekje te verkopen aan vriend Roel, die ook nog iets extra geeft, houd ik aan deze dag toch nog één euro over, nadat de tafelhuur is afgetrokken… De teller voor november staat halverwege de maand op 70. Totaal 4944, dus nog 56 te gaan… Op de 16^e heb ik een misrekening gemaakt; na twee vluchten is mijn zenderaccu leeg. Shit, zo schiet het niet op. Maar een dag later kan ik toch weer veertien vluchten bijschrijven. Nog 40 te gaan en dan… slaat het slechte weer toe!

Vijf lange dagen kan er niet worden gevlogen. In dit geval geeft dat niet echt, want net in dat weekend zitten we met het gezin en de kleinkindjes gezellig in een huisje in Putten, om traditioneel vervroegd sinterklaas te vieren. Zo, dan zijn we ook mooi vroeg af van dat gedichten maken… Meteen na thuiskomst op maandag de 23^ste kan het weer. We zijn net voor het middaguur in huis en gaan snel opruimen. Want om 13.00u staat Jan al voor de deur! Eerst ga ik instructie geven aan Jan met zijn Hype U Can Fly 2. Daarbij maak ik vijf vluchten. Als ik Jan heb uitgezwaaid ga ik terug en maak ik nog zes vluchten, waarvan drie in het donker. Nog 29 te gaan… Woensdag de 25^ste is dus die dag dat er telkens buien vielen. Ik begin vroeg en sta voor de zon op komt al te vliegen. Met vallen en opstaan weet ik zestien vluchten te boeken, vóór de zon weer onder gaat. Nog 13 te gaan tot de 5000 en dat moet morgen kunnen lukken! Het weer wordt goed en ik besluit bij zonsopkomst uit te varen om eerst te gaan watervliegen. Als de elf accu’s leeg zijn, zullen er nog twee vluchten te gaan zijn. Die kan ik dan in de middag maken als ik les geef aan Gerard…

Donderdag 26 november 2015. De wekker gaat en ik sta vlot op. Wassen, scheren, ontbijten. Alles is al voorbereid en de boot is snel beladen. Iets voor half negen start ik de motor. Het is nog niet helemaal licht dus de navigatielichten gaan aan. Dan gooi ik de trossen los en vaar ik uit met de VN-7, mijn kajuitbootje. Vernoemd naar het vissersschip van mijn opa. Behalve dat ze allebei drijven is er overigens geen enkele overeenkomst met de oude Zuiderzeebotter… Mijn VN-7 is nat door de vochtige ochtend en ik glijd over het gladde water naar de vliegplaats. De zon komt boven de horizon en lacht me toe. Het is windstil. Alles lacht me toe! De bestemming komt in zicht en ik prepareer me voor het aanleggen, gas terug nemen en de stootwillen gaan uit. Nadat het schip is vastgelegd en de kleine diesel tot zwijgen gebracht breng ik de vliegtuigen, zenderkoffer en vliegspullen aan wal. Het gaat vlot en zo start mijn Beaver al om negen uur… Na de eerste vlucht volgt de Super Cub LP. De derde vlucht, dus de tweede met de Beaver, maak ik met een extra accu die ik op de valreep had meegenomen. En de vierde vlucht (de tweede met de Super Cub LP) kan met dezelfde accu als vlucht twee, de eerste met de Cub. Zodoende kan ik dertien watervluchten maken en dat is precies genoeg… Het worden allemaal vluchten van zeven tot negen minuten. Meer tijd heb ik niet, want om een uur komt er weer een cursist aan huis…

De vluchten met de Beaver wissel ik dus telkens af met de Super Cub LP. Dan kunnen ook telkens de motoren goed koelen. Tijdens de vierde vlucht gaat mijn telefoon. Ik breng mijn Cub op veilige hoogte en neem op. Het is Koos uit Stadskanaal en hij wil praten over onze club. Heel belangrijk, want het is daar crisis. Dus ik maak een landing op het water en laat de kist naar de wal taxiën. Ik hoor ook dat er weer eens achter mijn rug over me wordt gekletst. Eerder had de voorzitter al gezegd: “Bald de Boer wil alleen les geven als alles gaat op zijn manier.” Daar had ik me dus bij alle leden van gedistantieerd, want zo ben ik niet. Nu hoorde ik weer dat anderen hadden gezegd dat ik er met mijn vliegschool ‘een slaatje uit zou slaan’. Wel, deze mensen zijn nog steeds niet op de hoogte, want ik doe alles gratis! Wapen je maar eens tegen zoveel domheid, negatief gedrag en vuilbekkerij… Na het lange gesprek start ik weer om de vlucht af te maken. Ook bij de vijfde vlucht moet ik een tussenlanding maken vanwege een telefoontje. Nu is het Gerard over vanmiddag.

Na zeven vluchten, nog zes te gaan, neem ik een korte pauze. In de kajuit maak ik een kop koffie en eet ik een reep. Dan ga ik weer vlug verder. De zon zorgt ervoor dat ik de volgende zes vluchten zonder jas kan vliegen. Wat een genot! En wat een mooie aanblik bij dit weer: je vliegtuig door de zon beschenen voor een blauwe lucht… Ik doe nog een paar keer alle oefeningen voor het brevet met beide toestellen. Daarbij besteed ik extra aandacht aan de tolvlucht met de Super Cub, omdat ik hem daar op 11 augustus niet meer uit kreeg. En ook nu maakt hij een paar slagen teveel, gelukkig dus dat ik hem goed hoog gebracht had… En dan komt even na twaalf uur de dertiende vlucht, en daarmee mijn 5000^ste. Geen gekke dingen doen nu, heel houden! Het lukt en hierna maak ik snel een paar foto’s van mezelf met de spullen en de boot.

Dan snel terug varen want om 13.00u staat Gerard op de stoep. Ik leg thuis aan, net voor zijn auto de oprit op komt… Het is volbracht: 5000 geregistreerde modelvluchten sinds juli 2011. Meer dan twintig jaar ervaring, samengepropt in vier jaar en vijf maanden…

Die middag weet ik Gerard weer met een tevreden glimlach huiswaarts te sturen. Ik sluit ik het logboek af met 5006 vluchten… Heel veel mooie momenten meegemaakt, maar het mooiste blijft toch de blije gezichten van de cursisten na een geslaagde instructievlucht!

Tot slot.

Laat ik deze reeks afsluiten met het in de vorm van tips benoemen van wat ik de afgelopen periode zoal heb geleerd uit al die overdenkingen. Ik realiseer me dat ik er hier en daar ‘geen vrienden mee maak’ (zoals een toenmalige goede vriend me toe beet nadat ik mijn website had gelanceerd), maar het moet worden gezegd. Al was het alleen maar ter lering voor de mensen die nog aan deze mooie hobby gaan beginnen.

1. Als eerste tip zou ik willen geven: hou je geld in de zak totdat je weet wat je wilt. Veel geld uitgeven kan altijd nog.
2. Koop eerst een goede simulator en ga alvast ‘droog’ aan de slag.
3. Zorg dat je kunt vliegen als het weer goed is. Probeer andere afspraken zo te maken, dat je de dag kunt plukken als het eens niet zo hard waait. Dit is een niet te onderschatten tip. Want plan je de vliegdagen te ver vooruit, dan zal je vaak teleurgesteld worden door het weer!
4. Een instructeur heet dan wel zo, maar is vaak meer een coach. Verwacht er niet al te veel van, dan kan het nog meevallen. De meeste instructeurs in de modelvliegerij zijn er niet eens voor opgeleid, maar ze vliegen nu eenmaal al lang. Evengoed kun je veel van hun vaak ruime ervaring leren.
5. Koop Micro’s. Kleine mini vliegtuigjes, waar je bijna overal mee kunt (wild-) vliegen en waarmee je veel ervaring opdoet.
6. Ga indoorvliegen! In een sporthal kun je met de micro’s goed terecht en je leert obstakels ontwijken (de muren), scherp vliegen en krap draaien. En de mooie gladde vloer is heel geschikt voor het leren starten en landen. En dat alles zonder wind!
7. Altijd eerst je vliegtuig trimmen, zodat het bij ongeveer half gas mooi rechtuit vliegt en op hoogte blijft. Doe je dat niet, dan blijft het klungelen.
8. Houd je kist dichtbij! Je zult de eerste niet zijn die zijn vliegtuig verliest door het te ver weg te laten vliegen…
9. Clubleden kletsen soms achter je rug. Wen daar maar aan. Ik kom het op bijna al mijn clubs tegen. Leuk is dat niet en dat wordt het ook nooit…
10. Sommigen zijn heel negatief over goede ideeën van anderen. Ik wil de goede personen niet tekort doen, maar er zijn veel modelvliegers die een ander niets lijken te gunnen.
11. Kijk uit met in een bestuur gaan zitten. Trammelant ligt in het verschiet. Dat is jammer want goede bestuursleden zijn schaars en altijd nodig…
12. En kijk ook uit met extra dingen doen voor je club. Zelf heb ik daar veelvuldig ronduit slechte ervaringen mee. Maar dat ligt natuurlijk vast allemaal alleen aan mij, ha, ha…
13. Maar ondanks deze negatieve ‘randjes’ is het toch een superhobby! Ik ben heel blij dat ik er aan ben begonnen, het maakt mijn mooie leven compleet.
14. En ik heb wel degelijk vrienden gemaakt. Veel zelfs. En zelfs in het segment ‘gearriveerde modelvliegers’, al blijft dat soms tobben. De meeste vrienden die ik heb gemaakt zijn de beginners die ik heb geholpen…
15. Het mooie aan deze hobby overwint alles…
16. Trek dus je eigen plan! Zelf heb ik mijn draai gevonden! Wát een SUPERHOBBY!

Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar het wordt tijd om te stoppen. Het feuilleton is ten einde. Tijd om naar het veld te gaan, see you there!