Overdenkingen van een modelvlieger

Bald de Boer

Januari 2015. Hij staat op het veld om instructie te geven. Sinds de jaarwisseling doet hij dat elke maandagmiddag. Tenminste, als het weer goed genoeg is. Hij had het aangekondigd bij de instructiecoördinator en het ook op de chatbox van de clubsite gezet. Weinig respons. De coördinator had hem alleen gevraagd hem van de voortgang op de hoogte te houden. Ach ja, lekker rustig dus, met de twee door hem zelf ‘geronselde’ cursisten…

Die twee zijn allebei mensen die speciale aandacht vragen. Hidde (74 jaar) is al anderhalf jaar bezig. Hij leert het moeilijk vanwege zijn ouderdom. Maar hij is fanatiek en heeft zichzelf een beetje leren modelvliegen door honderd vluchten te maken bij een boer op het land. Vorige week liet hij deze Hidde dus voor twee maanden solo om hier op de club verder te kunnen oefenen voor het brevet. De andere cursist is Gerard (65). Net zo enthousiast als Hidde, maar ook met moeilijkheden om het te leren vanwege de leeftijd. Speciaal voor Gerard heeft hij nu zijn nieuwe Adagio 280 motorzwever meegenomen. In de hoop dat het met dit langzaam vliegende vliegtuig beter lukt… Want dát het gaat lukken, daarvan is hij overtuigd. Hij denkt altijd dat iedereen kan leren modelvliegen. Althans bijna iedereen…

Gerard met mijn Adagio 280

Aflevering 8. 2013, the show goes on and on…

Hallo lezers en volgers! Mijn vorige bijdrage (aflevering 7) was een beetje een opsomming, waarbij de vele foto’s nog wel iets goed maakten. Uiteindelijk ben ik er niet zo tevreden over en het moet dus anders, en vooral beter. Een mens blijft zijn leven lang leren… In ons verhaal is het inmiddels 2013 geworden. Alhoewel ik in dat jaar weer veel heb meegemaakt, zal ik proberen er geen echte ‘opsomming’ van te maken. Maar alleen de hoogte- of dieptepunten uit een periode belichten, zodat het toch nog een beetje interessant blijft… Het idee is om in elke aflevering een halfjaar te behandelen. Op chronologische volgorde, maand voor maand. Dat dan weer wel. Met een halfjaar per aflevering hebben we dus zeker nog vijf stukken voor de boeg. Tijd dus om snel van start te gaan…

Het jaar 2013 vangt aan met een totaal aantal vluchten van 746. Dat begint al ergens op te lijken… Maar ik wil er snel nog veel meer in mijn logboek en oefen dus fanatiek verder. Al op 1 januari maak ik mijn eerste vlucht van het jaar: tijdens de oliebollenvlucht van een van mijn clubs werp ik met mijn Super Cub LP een para af. Het blijft bij die ene vlucht, want het waait zeker kracht 4 á 5… Deze maand zal ik veel oefenen in het nachtvliegen en ook met de micro’s vlieg ik veelvuldig, zowel binnen als buiten. Daarbij geniet ik volop van mijn nieuwste aanwinsten op micro gebied; de Cub SS en de Mosquito. Mijn 59^ste vlucht van de maand is een nachtvlucht, ook met de Super Cub LP. Deze eindigt met een crash op het dak van he clubhuis! Gelukkig is er verder even niemand aanwezig, dus ik kan de gehavende machine bergen en in de auto leggen zonder dat iemand dat ziet. Dat bergen gaat met gevaar voor eigen leven, want door de vorst is alles glad, ook de bank die ik gebruik als klimmateriaal…  Op 18 januari maakt mijn Micro T-28 Trojan zijn 100^ste vlucht in de sporthal van Veenwoude. Januari wordt afgesloten met maar liefst 135 modelvluchten, zodat de totale teller alweer op 881 komt.

Op de Nieuwjaarsvlucht van mijn andere club heb ik iemand zien vliegen met een micro MiG-15, van mijn favoriete merk E-Flite nog wel. Meteen bestel ik er ook een, en deze zal met zijn eerste 23 vluchten de nieuwe ster van februari worden… Het lesgeven aan Albert gaat gestaag door en hij vordert goed. We vliegen met zijn Cub en met zijn Easy Star. Verder oefen ik in het starten met micro’s vanaf een van de tafels. Behalve met de MiG-15 dan, want die komt door zijn hoge snelheid ‘tafel te kort’.

Eind vorig jaar adverteerde een modelbouwblad met een aanbieding: bij een abonnement van twee jaar zou je een vliegtuig met zender cadeau krijgen. Ik schreef me in, maar het vliegtuig kwam maar niet. Na een paar maanden zeuren komt er een ander toestel dan het beloofde. Maar deze ‘Skywalker’ is dan ook veel mooier… Maar er zit wel een ‘ouderwetse’ borstelmotor in en de accu is nog van het achterhaalde NiMh type… Ik vlieg hem op 21 februari in en dat loopt niet goed af; na drie pogingen met een haperende of afslaande motor ligt het ding al na 15 vliegseconden op de grond met de prop kapot. Ook de tweede testvlucht op de volgende dag loopt niet goed af. De motor hapert weer en ik verspeel ook de bijgeleverde tweede propeller. Balen, maar ik geniet ondertussen wel van de andere kisten en kistjes. En op dezelfde 22 februari maakte ik mijn 1000^ste modelvlucht! Bij de Skywalker kom ik er achter, dat als de motor uitviel, tegelijk ook de roeren vol uitsloegen, nu weet ik ook waar die gekke crashes vandaan kwamen! Uiteindelijk vind ik samen met Peter van Hangar modelbouw in Kampen het probleem in de Skywalker: de originele stekker van de accu deugt niet. Ik bouw de regelaar uit en vervang die voor een voor Lipo accu’s. Dat helpt…

  

Bij een abonnement op een magazine. Met zender voor omgerekend 29 euro…

Ook op helikoptergebied ben ik heel actief geworden. Omdat ik plannen heb om een ‘serieuze’ heli aan te gaan schaffen, heb ik alvast van vriend Joël een Blade 120 SR voor een zacht prijsje overgenomen. En daar oefen ik veel mee. Mijn eerdere ‘heli’, een coax met mode 2 van Halfords, zet ik vanwege de verkeerde vliegmode aan de kant. Later zou ik hem cadeau doen aan mijn oude vriend Gerard Brandts, die er heel gelukkig mee was…

De maand wordt afgesloten met maar liefst 142 modelvluchten, hoezo fanatiek…

Het wordt maart en ik ga naar een van mijn andere clubs om daar vanaf een harde baan te vliegen. Toch wel even wennen, als je met een vleugel de baan raakt werkt dat meteen als schuurpapier! Als ik mijn kleine micro MiG-15 naar de startplaats taxi word ik uitgelachen. Wat wil je ook, te midden van echte turbinejets… Maar als mijn mini Mig het luchtruim kiest, hoor ik om me heen waardering en zelfs: “Zo een wil ik ook hebben”…

Tijdens een indoormiddag in Sneek komt er een man op me af. Hij heet Gerth. Hij vertelt dat hij ernstig ziek is, maar nog wel een prognose heeft van anderhalf jaar. Hij is altijd gek van de luchtvaart geweest en hij wil nog leren modelvliegen… Ik besluit meteen om hem te helpen. We zullen niet gaan voor het brevet, maar voor een leuke tijd… Hij heeft al een paar vliegtuigen en zenders. Later neem ik hem mee naar Peter in kampen…

Als helikopterzaak kies ik voor 4RC in Doetinchem. Winkelier Remco lijkt me een deskundig en aardig figuur en het klikt meteen. Op 5 maart koop ik er mijn eerste grote heli: een T-Rex 500 Pro.

Mijn nieuwste aanwinst: de Align T-Rex 500 Pro!

Er moeten nog twee accu’s en een grote lader bij, dus als ik de winkel uitloop ben ik 958 euro lichter… Remco heeft me goede instructies meegegeven voor het bouwen en ik begin er in alle rust aan. Na drie weken is de heli gereed en op de club vliegt Jack hem op 27 maart vier minuten in. De volgende dag ga ik ermee naar Doetinchem, waar Remco alles controleert. Zijn oordeel: de heli is perfect gebouwd en hoeft niet verder te worden afgesteld! Samen gaan we naar het veld van een bevriende boer en daar vliegt Remco hem ‘nog eens’ in. Al na anderhalve minuut is hij al tevreden… Nu kan ik zelf gaan oefenen met ‘schuiven’, dat wil zeggen de heli licht op de skids brengen zonder hem van de grond los te trekken. Het vliegen met gewone vliegtuigen gaat ook door en ik kom in maart tot 99 vluchten, waarvan er 21 met een heli waren.

Remco vliegt hem in en is al na anderhalve minuut tevreden…

Begin april geef ik op de ‘verre club’ een demo aan Jytse, de broer van Gerth. Ook hij is gek van de luchtvaart; hij was luchtvaartingenieur! Maar hij weigert te gaan modelvliegen, hij wil alleen iets besturen waar hij ‘in zit’. Broer Gerth voelt zich voorlopig te ziek om met de lessen  te beginnen, afwachten dus maar…

Na een intensieve periode van trainen (de hele winter door) doet Albert examen met zijn Super Cub LP. Ik fungeer als coach en hij slaagt. Daarmee is hij mijn eerste cursist die zijn brevet haalt. Er wordt vooraf niet gebrieft, maar een van de examinatoren denkt wel heel ‘leuk’ te zijn: hij schreeuwt voortdurend over het veld wat ik allemaal niet fout doe. Het is ook de eerste keer dat ik als coach optreed, dus brief me dan van tevoren… Tegen het einde van de maand zijn we een paar dagen te vinden aan ons viswater bij Opheusden. Dat staat te koop en we verblijven er om kijkers te ontvangen. We fietsen veel in de omgeving en ik vlieg er ook met de Trojan. Het is wel erg krap tussen de bomen… Maar hoveren met de Blade 120 gaat goed, zelfs tijdens de inhuldiging van onze nieuwe koning… De maand april wordt afgesloten met 101 vluchten, waarvan 22 heli. Het totaal staat nu op 1219.

In Kampen zie ik in mei een leuke aanbieding hangen: een tweedehands Spitfire van Parkzone. Die is voor mij! Er zit ook een accu bij. Het ding blijkt heel mooi te vliegen.

Mooie aanbieding: tweede hands maar zo goed als nieuw. De Parkzone Spitfire!

Welke kisten bezit ik nu? Allereerst de Super Cub LP. Dan de twee Calmato’s. Een met neuswiel en een met staartwiel, die ik Phoenix heb genoemd. En natuurlijk mijn mooie Habu impellerjet, die al met zijn derde romp rondvliegt. In Dortmund kocht ik er op de beurs een mooi boekje over…

Dat zijn er al vier. Als vijfde ‘grote kist’ heb ik de Skywalker. Die vijf vormen de basis. Dan heb ik nog de volgende zes Ultra Micro’s: De Sukhoi, Trojan, Spitfire, Cub SS, Mosquito en de Mig-15. Totaal 11 kisten. En dan heb ik ook nog de heli’s Blade 120 en de T-Rex 500 Pro. Nog geen twee jaar in de hobby en al meer dan een dozijn radiografisch bestuurde vliegmachines! Mijn DX6i zender heeft maar tien geheugens. Conclusie: ik heb een andere zender nodig!

Op een van mijn clubs (de ‘verre’) neem ik het voortouw om de clubavonden weer nieuw leven in te blazen. Dat is leuk werk, maar het kost me best veel inspanning. En van enige dankbaarheid merk ik weinig. Neem hierbij dat ik al eens op een ledenvergadering de veiligheid aan de orde heb gesteld (eigenlijk op twee verschillende vergaderingen) en daarbij zo’n beetje door de hele zaal werd uitgelachen… Nee, in deze streek zijn ze niet zo scheutig met de acceptatie van ‘vreemdelingen’. Laat staan met het geven van complimentjes…

Aspirant cursist Gerth is bestraald en hij heeft tijd nodig om daarvan te herstellen. Hij wordt verzorgd door broer Jytse en ik bezoek ze bij Jytse thuis in Dokkum. Ik geef Gerth een pet voor het toekomstige vliegen en dat ding wordt vereerd als een relikwie… Het gaat niet al te goed met Gerth…

Mijn fanatisme ten aanzien van het modelvliegen gaat maar door en ik sluit mei weer af met meer dan honderd vluchten: 102 stuks, waarvan 16 met een heli…

Op 8 juni komt van Jytse het trieste bericht: gisteravond is Gerth overleden. Ik ben er kapot van en ga een paar dagen later naar de crematie. Daar word ik zowel door Jytse als door Gerth’s ex-vrouw met alle egards als een soort ‘held’ ontvangen; ze vinden dat ik de laatste maanden van Gerth’s leven een beetje kleur heb weten te geven. Maar hij is wel mijn eerste cursist die is overleden nog vóór hij zijn eerste les heeft gehad. De prognose van anderhalf jaar werd in werkelijkheid maar drie maanden. Wrang…

Het leven gaat door en mijn volgende cursist heet Alle. Al spoedig kan ik hem solo laten, maar niet veel later zal ik niets meer van hem horen. Ook dat hoort er bij…

Het vliegweekend op die andere club (mijn eerst club) valt in het water. De eerste avond gaat het nog, maar de volgende dag waait het veel te hard, jammer.

Na de crash van mijn Calmato in april 2012 had ik een nieuwe met staartwiel gekocht waarvan ik de romp gebruikte voor mijn oude Calmato met neuswiel. Ik had er in Kampen 180 euro voor betaald. Niet veel later wist iemand op de club van een aanbieding in Oostenrijk: dezelfde Calmato met staartwiel, maar dan een blauwe, was te koop voor maar 80 euro! Ik had er een besteld en hem nieuw in de doos op zolder gelegd. Uiteindelijk had Albert hem gekocht, voor iets meer dan die 80 euro… Hij had hem gereed gemaakt en ik mocht hem invliegen. Na controle van alles startte ik en na het loskomen maakte de kist een rol op één meter hoogte, om weer op de wielen terecht te komen! Oef! Geen schade… Na enig onderzoek vonden we de oorzaak: de rolroeren gingen de verkeerde kant op! En IK had dat niet gezien! Ik kon mezelf wel voor de kop slaan, want Albert had dat me al eerder geflikt met zijn micro Trojan… Ten overstaan van de andere aanwezigen vond ik mezelf door eigen toedoen behoorlijk voor joker staan… Sindsdien ben ik er heel scherp op dat cursisten zich er heel goed van overtuigen dat de roeren de goede kant op gaan…

De Calmato die ik nieuw in doos aan Albert verkocht. Later zou ik hem terug krijgen! Ik plakte er stickers van mijn vliegschool en website op…

Nog een rolroerprobleem: bij mijn min MIG-15 bleven ze in de volle uitslag hangen! Vier crashes, waarvan twee in de sloot (hoe krijg je het voor elkaar…) voor ik wist wat het was… Op 19 juni kocht ik mijn nieuwe zender, een Spektrum DX8. Ik zou hem nog bijna twee maanden laten liggen vóór ik hem ombouwde naar Mode 1 en hem eindelijk ging gebruiken… Laat ik deze aflevering afsluiten met nog één anekdote. We vierden mijn verjaardag met de buren en het was mooi weer. We zaten buiten en de drank vloeide rijkelijk. Het gesprek kwam op modelvliegen en ik moest ineens zo nodig een demo geven! Ik startte mijn Super Cub vanuit de hand en hij crashte aan de overkant van het water in het riet! Bleek dat ik de trimknop (aileron) had aangeraakt en tot de stop naar rechts had verschoven. Nooit drinken en vliegen dus… Met een ‘schamele’ 91 vluchten, waarvan acht heli, sloot ik juni af, het totaal stond alweer op 1415!

  

Tot volgende keer en veel happy landings! Rij en vlieg voorzichtig…